Άλλες παθήσεις

Επείγοντα περιστατικά

Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε σε περίπτωση κάποιου έκτακτου περιστατικού. Θα χαρούμε να σας βοηθήσουμε.

Ώρες Λειτουργίας

Δευτέρα – Παρασκεύη
09.00 – 22:00

Ο Μείζων Θωρακικός μυς είναι ένας πολύ δυνατός μυς που σχηματίζει το πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα και συμματέχει στην κίνηση του βραχιονίου και όλου του ώμου. Είναι ευρύτερα γνωστός ως ο μυς που αναπτύσσεται με την άσκηση που γίνεται στον πάγκο γυμναστικής (bench-press).

Ο Μείζων θωρακικός συνδέεται με το βραχιόνιο οστούν και χωρίζεται σε δύο μοίρες:

  • η άνω μοίρα είναι γνωστή ως κλειδική, ενώ
  • η κατώτερη μοίρα ως η στερνική, οι ονομασίες των οποίων προέρχονται από την ανατομική πρόσφυση της καθεμιάς αντίστοιχα.

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΡΗΞΗ;
Οι ρήξεις του τένοντα του μειζόνος θωρακικού μυός συμβαίνουν συνήθως κατά την άσκηση με βάρη. Συχνότερη είναι σε χειρωνάκτες και αθλητές του bodybuilding. Συμβαίνουν συχνότερα κατά την διάρκεια των ασκήσεων πίεσης πάγκου και συγκεκριμένα κατά την έκκεντρη σύσπαση του μυός αυτού. Τότε ο μυς εκριζώνεται από την κατάφυσή του στο βραχιόνιο οστούν και παραμορφώνεται. Η εμφάνιση μωλώπων και οιδημάτων είναι συνήθης.

ΠΟΙΑ ΕΙΔΗ ΡΗΞΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ;
Ο μείζων θωρακικός μυς μπορεί να υποστεί ρήξη στα ακόλουθα μέρη του: 

  1. Ρήξη τένοντα από το βραχιόνιο οστούν (η πιο συνήθης)
  2. Ρήξη στην ένωση του μυ με τον τένοντα (μυοτενόντωδη συμβολή)
  3. Ρήξη στον ίδιο τον μυ (γαστέρα μυός).
  4. Ρήξη του μυ από το στέρνο (πολύ σπάνια)

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ ΑΥΤΗΣ;
Ο μείζων θωρακικός μυς είναι σημαντικός για τις πιο δυναμικές δραστηριότητες ενός ασθενή. Ασθενείς που επιθυμούν να επιστρέψουν σε αθλητικές δράσεις και χειρωνακτικές εργασίες είναι  πιο πιθανό να επωφεληθούν από την χειρουργική αποκατάσταση.

Σε μία μεγάλη στατιστική έρευνα 112 περιστατικών με ρήξη του μείζονος θωρακικού, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση, είχαν λιγότερο πόνο και υψηλότερα ποσοστά επιστροφής σε πλήρη δραστηριότητα σε σχέση με τους ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά.[Bak et al.]. Αποτελέσματα μελετών σύγκρισης της συντηρητικής αντιμετώπισης με την χειρουργική θεραπεία έχουν δείξει ότι η χειρουργική αποκατάσταση και συρραφή βοηθά στην ανάκτηση του 97% της δύναμης του μη τραυματισμένου χεριού, έναντι του 57% των μη επεμβατικά αποκατεστημένων ασθενών. [Hanna et al.]

Όσο νωρίτερα γίνει η αποκατάσταση τόσο πιο εύκολη είναι η χειρουργική επέμβαση. Μικρές μελέτες έχουν δείξει ότι τα αποτελέσματα έπειτα από μία έγκαιρη αρχική αποκατάσταση είναι ανώτερα των όσων έχουν καθυστερήσει την αποκατάσταση. [Aarimaa et al. and Bak et al].

Παρόλα αυτά είναι σημαντικό να σημειωθεί πως αυτός είναι ένας ασυνήθης τραυματισμός και η βιβλιογραφία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό  σε αναφορές περιστατικών, μικρής συχνότητας και συστηματικές αναλύσεις αυτών. Υπάρχει έλλειψη υψηλού επιπέδου αποδεδειγμένων στοιχείων της μη χειρουργικής αντιμετώπισης και έγκαιρης έναντι της καθυστερημένης αποκατάστασης. Τα αποτελέσματα στη βιβλιογραφία παρουσιάζονται  ετερογενώς, επομένως είναι δύσκολο να συγκριθούν

Όπου η ρήξη δεν μπορεί να αποκατασταθεί απευθείας και με ακρίβεια η ανακατασκευή μπορεί να θεωρηθεί ως η μόνη επιλογή. Τότε χρησιμοποιείται τενόντιο αλλομόσχευμα, συνηθέστερα αχιλλείου τένοντα, το οποίο είναι το πιο δυνατό και πιο αξιόπιστο. Η επιλογή αυτή βέβαια αφορά σε χρόνιες ρήξεις(>3 μήνες), που πρέπει να διορθωθούν χειρουργικά.

Η απόφαση σχετικά με το ποια ρήξη μείζωνος θωρακικού θα αποκατασταθεί και πότε, εξαρτάται από τον τύπο της ρήξης, πόσο παλιά είναι, την ακριβή εντόπιση της και πόσο αποκομμένη είναι, τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του ασθενούς καθώς και την εξειδίκευση του χειρουργού.

Χρειάζεστε Δεύτερη Γνώμη

Είστε βέβαιοι για την διάγνωση και για την θεραπεία που σας έχει προταθεί; Συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα για να ζητήσετε δεύτερη γνώμη από τον Δρ. Κωνσταντίνο Ιντζόγλου.

    Κλείστε Ραντεβού

    Και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας!

      Add testimonial description here. Edit and place your own text.

      John Doe

      Codetic

      Add testimonial description here. Edit and place your own text.

      Jane Doe

      Codetic

      need help?

      Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adi pisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.

      Ο Μείζων Θωρακικός μυς είναι ένας πολύ δυνατός μυς που σχηματίζει το πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα και συμματέχει στην κίνηση του βραχιονίου και όλου του ώμου. Είναι ευρύτερα γνωστός ως ο μυς που αναπτύσσεται με την άσκηση που γίνεται στον πάγκο γυμναστικής (bench-press).

      Ο Μείζων θωρακικός συνδέεται με το βραχιόνιο οστούν και χωρίζεται σε δύο μοίρες:

      • η άνω μοίρα είναι γνωστή ως κλειδική, ενώ
      • η κατώτερη μοίρα ως η στερνική, οι ονομασίες των οποίων προέρχονται από την ανατομική πρόσφυση της καθεμιάς αντίστοιχα.

      ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΡΗΞΗ;
      Οι ρήξεις του τένοντα του μειζόνος θωρακικού μυός συμβαίνουν συνήθως κατά την άσκηση με βάρη. Συχνότερη είναι σε χειρωνάκτες και αθλητές του bodybuilding. Συμβαίνουν συχνότερα κατά την διάρκεια των ασκήσεων πίεσης πάγκου και συγκεκριμένα κατά την έκκεντρη σύσπαση του μυός αυτού. Τότε ο μυς εκριζώνεται από την κατάφυσή του στο βραχιόνιο οστούν και παραμορφώνεται. Η εμφάνιση μωλώπων και οιδημάτων είναι συνήθης.

      ΠΟΙΑ ΕΙΔΗ ΡΗΞΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ;
      Ο μείζων θωρακικός μυς μπορεί να υποστεί ρήξη στα ακόλουθα μέρη του: 

      1. Ρήξη τένοντα από το βραχιόνιο οστούν (η πιο συνήθης)
      2. Ρήξη στην ένωση του μυ με τον τένοντα (μυοτενόντωδη συμβολή)
      3. Ρήξη στον ίδιο τον μυ (γαστέρα μυός).
      4. Ρήξη του μυ από το στέρνο (πολύ σπάνια)

      ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ ΑΥΤΗΣ;
      Ο μείζων θωρακικός μυς είναι σημαντικός για τις πιο δυναμικές δραστηριότητες ενός ασθενή. Ασθενείς που επιθυμούν να επιστρέψουν σε αθλητικές δράσεις και χειρωνακτικές εργασίες είναι  πιο πιθανό να επωφεληθούν από την χειρουργική αποκατάσταση.

      Σε μία μεγάλη στατιστική έρευνα 112 περιστατικών με ρήξη του μείζονος θωρακικού, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση, είχαν λιγότερο πόνο και υψηλότερα ποσοστά επιστροφής σε πλήρη δραστηριότητα σε σχέση με τους ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά.[Bak et al.]. Αποτελέσματα μελετών σύγκρισης της συντηρητικής αντιμετώπισης με την χειρουργική θεραπεία έχουν δείξει ότι η χειρουργική αποκατάσταση και συρραφή βοηθά στην ανάκτηση του 97% της δύναμης του μη τραυματισμένου χεριού, έναντι του 57% των μη επεμβατικά αποκατεστημένων ασθενών. [Hanna et al.]

      Όσο νωρίτερα γίνει η αποκατάσταση τόσο πιο εύκολη είναι η χειρουργική επέμβαση. Μικρές μελέτες έχουν δείξει ότι τα αποτελέσματα έπειτα από μία έγκαιρη αρχική αποκατάσταση είναι ανώτερα των όσων έχουν καθυστερήσει την αποκατάσταση. [Aarimaa et al. and Bak et al].

      Παρόλα αυτά είναι σημαντικό να σημειωθεί πως αυτός είναι ένας ασυνήθης τραυματισμός και η βιβλιογραφία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό  σε αναφορές περιστατικών, μικρής συχνότητας και συστηματικές αναλύσεις αυτών. Υπάρχει έλλειψη υψηλού επιπέδου αποδεδειγμένων στοιχείων της μη χειρουργικής αντιμετώπισης και έγκαιρης έναντι της καθυστερημένης αποκατάστασης. Τα αποτελέσματα στη βιβλιογραφία παρουσιάζονται  ετερογενώς, επομένως είναι δύσκολο να συγκριθούν

      Όπου η ρήξη δεν μπορεί να αποκατασταθεί απευθείας και με ακρίβεια η ανακατασκευή μπορεί να θεωρηθεί ως η μόνη επιλογή. Τότε χρησιμοποιείται τενόντιο αλλομόσχευμα, συνηθέστερα αχιλλείου τένοντα, το οποίο είναι το πιο δυνατό και πιο αξιόπιστο. Η επιλογή αυτή βέβαια αφορά σε χρόνιες ρήξεις(>3 μήνες), που πρέπει να διορθωθούν χειρουργικά.

      Η απόφαση σχετικά με το ποια ρήξη μείζωνος θωρακικού θα αποκατασταθεί και πότε, εξαρτάται από τον τύπο της ρήξης, πόσο παλιά είναι, την ακριβή εντόπιση της και πόσο αποκομμένη είναι, τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του ασθενούς καθώς και την εξειδίκευση του χειρουργού.

      FAILED SURGERY DEFINITION
      Epidemiological data indicate that the repair procedures of the anterior cruciate ligament disruptions are considered to have the highest success rates in the field of orthopaedic surgery, as they range from 75% to 99%, depending on the lesion and the patient. However, even with modern techniques, there is also a percentage of patients, whose surgery is not considered successful, for a number of reasons.
      Referring to literature, there is no specific definition regarding when a disruption reconstruction surgery has failed, but surgical experience has shown that it is related to knee instability, persistent pain, and stiffness. Broadly speaking, namely, when the joint does not move as freely or as far as normal. Also, it is then when a new disruption in the already operated cruciate ligament, is very likely to occur

      CAUSES OF THE FAILURE

      The most common causes are a new, serious injury, or the graft placement in a poor position, based on older techniques, which are no longer applicable. A study which was presented at the annual meeting of the American Orthopaedic Society for Sports Medicine in 2014, underlines that the risk of a new injury (in the already operated cruciate ligament or the contralateral cruciate ligament) has increased among young and active athletes – according to the scholars, the graft which was used also plays an important role (the patellar tendon appears to have a lower rate of a re-disruption compared to the hamstrings).

      HOW TO TREAT THE RECURRENT DISRUPTION
      In order to deal with the new disruption in the anterior cruciate ligament, the surgeon needs specialized knowledge and should pay attention to details. The surgical approach is personalized, according to the patient’s age, activity level and functional requirements, and should also take various parameters, such as the knee instability and meniscal lesions, into account.

      SURGICAL PROCEDURE
      Often, during the new arthroscopic syndesmoplasty, a reinforced and more stable autograft is selected, while one of the existing surgical options is the reinforcement with an extra autograft, which is placed on the outside of the knee for greater stability (ALL, the known anterolateral ligament of the knee , or also a reinforcement through a modified Lemaire procedure).

      WHAT TO EXPECT AFTER SURGERY
      The autograft is received through the patient themselves and the surgery is performed arthroscopically. Usually, a 24-hour hospitalisation is required, and crutches are used for walking for about 5 weeks after surgery. The return to sporting activities is estimated at around 10-12 months.

      WE TAKE CARE OF OUR PATIENTS
      01.
      TOP OF THE LINE

      Lorem ipsum dolor sit ametcon sectetur adipisicing elit, sed doiusmod tempor incidi labore et dolore.

      02.
      MODERN EQUIPMENT

      Lorem ipsum dolor sit ametcon sectetur adipisicing elit, sed doiusmod tempor incidi labore et dolore.

      03.
      ONLINE APPOINTMENT

      Lorem ipsum dolor sit ametcon sectetur adipisicing elit, sed doiusmod tempor incidi labore et dolore.

      Lorem Ipsum proin gravida nibh vel velit auctor aliquet. Aenean sollicitudin, lorem quis bibendum auctor, nisi elit consequat ipsum, nec sagittis sem nibh id elit. Duis sed odio sit amet nvvvibh vulputate cursus a sit amet mauris. Morbi accumsan ipsum velit. Nam nec tellus a odio tincidunt auctor a ornare odio. Sed non mauris vitae erat consequat. Class aptent taciti sociosqu ad litora torquent per conubia nostra, per inceptos himenaeos. Mauris in erat justo. Nullam ac urna eu felis dapibus elit set condimentum sit amet a augue. Sed non neque elit. Sed ut imperdiet nisi. Proin condimentum fermentum nunc.

      Add testimonial description here. Edit and place your own text.

      John Doe

      Codetic

      Add testimonial description here. Edit and place your own text.

      Jane Doe

      Codetic

      need help?

      Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adi pisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.