Ο όρος πρόσθιος επιγονατιδομηριαίος πόνος είναι ένας γενικός όρος, που περιλαμβάνει όλα τα αίτια που μπορεί να προκαλέσουν μόνιμο ή/και χρόνιο άλγος στη μπροστινή μεριά του γόνατος. Ουσιαστικά αντιστοιχεί στον παλιότερα χρησιμοποιούμενο όρο «χονδρομαλάκυνση επιγονατίδας». Ο σύγχρονος όρος συνεχίζει όμως να μην δίνει κλινικές πληροφορίες για το είδος του πόνου και τις ανατομικές δομές, που περιλαμβάνονται και ευθύνονται για τον πόνο.
Τα αίτια που προκαλούν πρόσθιο επιγονατιδομηριαίο πόνο είναι πολλά. Συχνά ευρήματα αποτελεί η μυϊκή ανισορροπία μεταξύ τετρακεφάλου (που συχνότερα είναι πιο αδύναμος) και των οπίσθιων μηριαίων (που συχνότερα είναι πιο «σφιχτοί»). Οι σφιχτοί οπίσθιοι μηριαίοι προκαλούν πρόσθιο επιγονατιδομηριαίο πόνο, καθώς ο τετρακέφαλος προσπαθεί με μεγαλύτερη δύναμη να επιτύχει πλήρη έκταση του γόνατος, αυξάνοντας πολύ με αυτόν τον τρόπο τα φορτία στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση. Η αύξηση των φορτίων στο πρόσθιο τμήμα του γόνατος (επιγονατιδομηριαία άρθρωση) μπορεί να ερεθίσει πολλές ανατομικές δομές του γόνατος που βρίσκονται εκεί, έχοντας ως αποτέλεσμα τοπική –άσηπτη- φλεγμονή και πόνο.
Το πιο συχνό αίτιο πρόσθιου επιγονατιδομηριαίου πόνου είναι ο ερεθισμός της έσω υπερεπιγονατιδικής πτυχής. Επίσης, πολύ συχνό αίτιο είναι η θυλακίτιδα της κατάφυσης των ισχιοκνημιαίων («χήνειος πους»), του ημιμεμβρανώδους ή/και του δικέφαλου μηριαίου. Η τενοντίτιδα του επιγονατιδικού μπορεί επίσης να προκαλεί πόνο, της οποίας αίτιο μπορεί να είναι οι σφιχτοί οπίσθιοι μηριαίοι, το σύνδρομο Osgood Schlatter, η εν τω βάθει υποεπιγονατιδική θυλακίτιδα, κάποια μετεγχειρητική ουλή του λιπώδους σώματος (μετά από τραυματισμό ή χειρουργείο) κ.α. Επιπρόσθετα, πόνος στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση μπορεί να υποκρύπτει σφιχτούς έξω καθεκτικούς συνδέσμους λόγω χρόνιας αστάθειας και υπεξαρθρήματος επιγονατίδας.
Μια σωστή και πλήρης κλινική εξέταση από εξειδικευμένο ορθοπεδικό χειρουργό αθλητικών κακώσεων θα αναδείξει το κύριο αίτιο του πόνου. Η μέθοδος taping κατά McConnell μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τον κλινικό γιατρό για την πλήρη και σωστή διάγνωση του αιτίου του επιγονατιδομηριαίου πόνου. Στη συνέχεια ο γιατρός θα χρειαστεί πολλές φορές να προβεί σε πλήρη ακτινολογικό έλεγχο με ειδικές ακτινογραφίες, μαγνητική τομογραφία και αξονική τομογραφία με τρισδιάστατη απεικόνιση.
Η συχνότερη αντιμετώπιση του πόνου και της δυσλειτουργίας της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης περιλαμβάνει συνδυασμό χαμηλής έντασης άσκησης, πιθανή χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, χρήση ειδικού νάρθηκα και ίσως κάποιων ενδαρθρικών εγχύσεων. Έχει αποδειχθεί οτι ένα σωστά σχεδιασμένο, εξατομικευμένο πρόγραμμα ενδυνάμωσης του γόνατος και του ισχίου μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη μείωση, ακόμα και στην εξάλειψη του πρόσθιου επιγονατιδομηριαίου πόνου. Στις περιπτώσεις που κάτι τέτοιο δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, η επανεκτίμηση και ο επανασχεδιασμός του προγράμματος αποκατάστασης κρίνονται απαραίτητα! Σε περιπτώσεις πλήρους αποτυχίας του προγράμματος αποκατάστασης και εφόσον έχει πλήρως αναγνωριστεί το αίτιο του πόνου (πχ. υποτροπιάζουσα αστάθεια επιγονατίδας κ.α.) το χειρουργείο κρίνεται πλέον απαραίτητο, με πλήρη και σωστή βέβαια προεγχειρητική εκτίμηση (μαγνητική, αξονική τομογραφία, ειδικές ακτινογραφίες κλπ.).
