ΤΙ ΕΙΝΑΙ;
Το 1895 ο Ελβετός χειρουργός Fritz de Quervain δημοσίευσε πέντε μελέτες οι οποίες του άνοιξαν την πόρτα για την αθανασία, καθώς ήταν ο πρώτος που περιέγραψε μια αρκετά επίπονη κατάσταση η οποία επηρεάζει τους τένοντες του αντίχειρα. Η τενοντίτιδα de Quervain που στην ουσία είναι μια στενωτική τενοντοελυτρίτιδα, κάτι παραπάνω από έναν αιώνα μετά τον πρωτοπόρο Ελβετό θεωρείται ασθένεια της σύγχρονης εποχής: Μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2014 στο Muscles, Ligaments and Tendons Journal έκανε συσχετισμό της νόσου με τον αυξημένο αριθμό SMS που έστελναν οι εθελοντές μαθητές! 

ΠΟΙΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ;
Σήμερα γνωρίζουμε ότι εκτός από όσους χρησιμοποιούν συστηματικά τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, στις ομάδες υψηλού κινδύνου ανήκουν οι αθλητές και οι χειρωνάκτες, όσοι δηλαδή κάνουν με τα χέρια τους επαναλαμβανόμενες και δυναμικές κινήσεις. Επίσης το νόσημα εμφανίζεται συχνά σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, ενώ και ένας τραυματισμός στους τένοντες μπορεί να δημιουργήσει ουλή παρεμποδίζοντας τη φυσική λειτουργία τους. Επιπλέον είναι κοινό εύρημα στην εγκυμοσύνη και φαίνεται να προτιμά& τις γυναίκες 30-50 ετών. 

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ;
Η τενοντίτιδα de Quervain οφείλεται στις επαναλαμβανόμενες κινήσεις του αντίχειρα οι οποίες δημιουργούν συνθήκες φλεγμονής στους τένοντες (τα σκοινιά που συνδέουν το μυ στο κόκαλο), και στα περιβάλλοντα έλυτρα τους. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται τοπικό οίδημα και δυσκολία ολίσθησης των τενόντων μέσα στο κανάλι τους, το οποίο δεν είναι άλλο από μια δεσμίδα συνδετικού ιστού. Όταν υπάρχει οξεία φλεγμονή στην περιοχή της βάσης του αντίχειρα ο ασθενής δεν είναι σε θέση να κάνει κινήσεις όπως στροφή του καρπού, σφίξιμο της γροθιάς ή πιάσιμο ενός αντικειμένου ο αντίχειρας μοιάζει να κολλάει σε κάθε κίνηση. Σε καταστάσεις που μένουν καιρό χωρίς θεραπεία ο πόνος φτάνει να αντανακλά μέχρι το αντιβράχιο (πήχη). 

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ;
Η διάγνωση γίνεται με κλινικά τεστ από τον ορθοπεδικό και με τη λήψη πλήρους ιστορικού. Οι ακτινολογικές εξετάσεις θα αποκλείσουν άλλα νοσήματα που έχουν διαφορετική θεραπευτική αντιμετώπιση, όπως για παράδειγμα η αρθρίτιδα στον καρπό. Πρώτος στόχος είναι να ανακουφιστεί ο ασθενής από τον πόνο που προκαλούν τα έντονα συμπτώματα. Ο νάρθηκας θα σταθεροποιήσει τον αντίχειρα και την άρθρωση, ενώ συστήνονται και αντιφλεγμονώδη ή και τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης μέσα στο έλυτρο που καλύπτει τους τένοντες. Κυρίως, όμως, συστήνεται η αποφυγή δραστηριοτήτων που ερεθίζουν την περιοχή. 

Εάν με τη συντηρητική αγωγή τα συμπτώματα παραμένουν το ίδιο έντονα, ή η βελτίωση είναι πολύ μικρή με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία του χεριού, τότε χειρουργικά απελευθερώνονται οι τένοντες από το κάλυμμά τους ώστε να εξαλειφθούν οι τριβές. Η διάρκεια της επέμβασης που γίνεται με τοπική αναισθησία δεν ξεπερνά τα 20 λεπτά. Η συρραφή του δέρματος γίνεται με ειδική τεχνική πλαστικής χειρουργικής ώστε να μην μείνει αντιαισθητική ουλή, και τα ράμματα δεν χρειάζονται αφαίρεση.

Μετεγχειρητικά το χέρι τοποθετείται σε ανάρτηση και ο ασθενής λαμβάνει αντιβίωση και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Ήπια δραστηριότητα είναι αποδεκτή άμεσα μετεγχειρητικά.