Άλλες παθήσεις

Επείγοντα περιστατικά

Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε σε περίπτωση κάποιου έκτακτου περιστατικού. Θα χαρούμε να σας βοηθήσουμε.

Ώρες Λειτουργίας

Δευτέρα – Παρασκεύη
09.00 – 22:00

ΤΙ ΕΙΝΑΙ;
Έχετε ένα «θορυβώδες» γόνατο από το οποίο ακούγονται ήχοι τριψίματος, ραγίσματος ή σκασίματος; Μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2017 στο Arthritis Care & Research αναφέρει ότι όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι απουσιάζει ο πόνος, μπορεί να είναι τα πρώτα σημάδια οστεοαρθρίτιδας. Άλλωστε πρόκειται για μία από τις πιο συνηθισμένες εκφυλιστικές παθήσεις του ανθρώπινου σώματος και πολύ συχνή αιτία αναπηρίας στον ενήλικο πληθυσμό. Μόνο στις ΗΠΑ, σύμφωνα με το Arthritis Foundation, πάνω από 27 εκατ. άνθρωποι έχουν κάποιας μορφής αρθρίτιδα, οι περισσότεροι στην άρθρωση του γόνατος. 

ΠΟΙΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ;
Η νόσος εκδηλώνεται όταν φθαρεί ο χόνδρος που καλύπτει τα οστά, ένα «μαξιλαράκι» στο οποίο οφείλεται η ομαλή, με ελάχιστη τριβή, κίνηση αρθρικών επιφανειών και η παράλληλη απορρόφηση των κραδασμών. Αν και η ηλικία είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου (η γήρανση του πληθυσμού άλλωστε θεωρείται υπεύθυνη για τη σταθερή άνοδο των αριθμών από το 1990 και μετά), παρ’ όλα αυτά και νεότερης ηλικίας άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν οστεοαρθρίτιδα. Η κληρονομικότητα, οι τραυματισμοί, οι λοιμώξεις και η παχυσαρκία είναι μερικές από τις αιτίες της νόσου.

Πιο ευάλωτοι πληθυσμοί θεωρούνται οι γυναίκες άνω των 55, όσοι έχουν κληρονομικές ανωμαλίες στο σχήμα των οστών που περιβάλλουν την άρθρωση του γόνατος, όσοι στη δουλειά τους γονατίζουν, κάνουν βαθιά καθίσματα ή σηκώνουν μεγάλα βάρη, αλλά και όσοι ασχολούνται με αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το τένις και το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων. Επίσης, όσοι υποφέρουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, ένα αυτοάνοσο νόσημα με φλεγμονή του αρθρικού υμένα, είναι πολύ πιθανό να εμφανίσουν προβλήματα με τους χόνδρους των γονάτων τους.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ;
Καθημερινές κινήσεις, όπως το να σηκωθούν από μια καρέκλα, το περπάτημα, το ανέβασμα σκαλιών και το τρέξιμο, είναι ιδιαίτερα επώδυνες για τους ασθενείς. Πέρα από τον πόνο, ο οποίος μειώνεται σε κατάσταση ηρεμίας, υπάρχει πρήξιμο λόγω συσσώρευσης υγρού, αίσθηση καψίματος στην άρθρωση, δυσκαμψία ιδιαίτερα τα πρωινά ή μετά από ξεκούραση, ενώ παρουσιάζονται και οστικής προέλευσης διόγκωσεις της άρθρωσης (οστεόφυτα). Σε προχωρημένο στάδιο της νόσου υπάρχει και παραμόρφωση του άξονα της άρθρωσης ή και σύγκαμψη.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ;
Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο στο οποίο θα γίνει διάγνωση. Στόχος είναι η μείωση του πόνου και της δυσκαμψίας και ταυτόχρονα η διατήρηση της λειτουργικότητας της άρθρωσης. Έτσι, το πρώτο που συστήνεται είναι απώλεια βάρους: Δεδομένου ότι σε κάθε κίνηση στα γόνατα ασκούνται δυνάμεις τρεις με πέντε φορές το σωματικό βάρος, η δίαιτα μπορεί να φέρει μείωση του πόνου. Το ίδιο μπορεί να κάνει και η άσκηση (ιδανικό θεωρείται το κολύμπι), καθώς επιπλέον αυξάνονται η κίνηση και η ευελιξία και ενισχύονται οι μύες.

Συνήθως συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη και  φάρμακα που μειώνουν τον πόνο. Οι ενέσεις κορτικοστεροειδών, υαλουρονικού μέσα στο γόνατο είναι ένα πολύ σημαντικό όπλο στη βελτίωση της λειτουργικότητας της άρθρωσης. Σε ασθενείς που δεν μπορούν να κάνουν απλές, καθημερινές δραστηριότητες συστήνεται και φυσικοθεραπεία.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ;
Σε περιπτώσεις, όμως, που η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει και το γόνατο παραμένει μη λειτουργικό με αποτέλεσμα να επηρεάζεται σημαντικά η ποιότητα ζωής τους ασθενούς, τότε προτείνεται η αντικατάσταση της φθαρμένης με μία τεχνητή άρθρωση. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για τις χώρες-μέλη του, την περίοδο 2000-2013 οι ολικές αρθροπλαστικές επεμβάσεις γόνατος σχεδόν διπλασιάστηκαν, και ειδικά στη Γερμανία αυξήθηκαν κατά 90%. Η αύξηση των ποσοστών εξηγείται από και από το γεγονός ότι πλέον υπάρχουν νέου τύπου εμφυτεύματα με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, κατάλληλα για νεότερους και πιο δραστήριους ασθενείς.

Στην ολική αρθροπλαστική ο χειρουργός αντικαθιστά τις φθαρμένες επιφάνειες του γόνατος με τεχνητά υλικά, από ειδικά κράματα και πλαστικά. Η πιο σύγχρονη τεχνική θεωρείται η ελάχιστα επεμβατική ολική αρθροπλαστική του γόνατος (MIS), στην οποία η τομή είναι πιο μικρή και δεν γίνεται διατομή του τένοντα του τετρακεφάλου. Επιπλέον υπάρχει η δυνατότητα και για μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική μόνο στο σημείο που υπάρχει καταστροφή του αρθρικού χόνδρου, η οποία μπορεί -πλέον και στην Ελλάδα- να πραγματοποιηθεί με ρομποτική χειρουργική (ΜΑΚΟΤΜ).

Μετά την ολική ή μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική ο ασθενής είναι άμεσα και απόλυτα λειτουργικός και ανεξάρτητος για τις καθημερινές του δραστηριότητες, ενώ ακολουθείται εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας διάρκειας 3-4 εβδομάδων.

Χρειάζεστε Δεύτερη Γνώμη

Είστε βέβαιοι για την διάγνωση και για την θεραπεία που σας έχει προταθεί; Συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα για να ζητήσετε δεύτερη γνώμη από τον Δρ. Κωνσταντίνο Ιντζόγλου.

    Κλείστε Ραντεβού

    Και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας!

      Add testimonial description here. Edit and place your own text.

      John Doe

      Codetic

      Add testimonial description here. Edit and place your own text.

      Jane Doe

      Codetic

      need help?

      Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adi pisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.

      ΤΙ ΕΙΝΑΙ;
      Έχετε ένα «θορυβώδες» γόνατο από το οποίο ακούγονται ήχοι τριψίματος, ραγίσματος ή σκασίματος; Μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2017 στο Arthritis Care & Research αναφέρει ότι όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι απουσιάζει ο πόνος, μπορεί να είναι τα πρώτα σημάδια οστεοαρθρίτιδας. Άλλωστε πρόκειται για μία από τις πιο συνηθισμένες εκφυλιστικές παθήσεις του ανθρώπινου σώματος και πολύ συχνή αιτία αναπηρίας στον ενήλικο πληθυσμό. Μόνο στις ΗΠΑ, σύμφωνα με το Arthritis Foundation, πάνω από 27 εκατ. άνθρωποι έχουν κάποιας μορφής αρθρίτιδα, οι περισσότεροι στην άρθρωση του γόνατος. 

      ΠΟΙΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ;
      Η νόσος εκδηλώνεται όταν φθαρεί ο χόνδρος που καλύπτει τα οστά, ένα «μαξιλαράκι» στο οποίο οφείλεται η ομαλή, με ελάχιστη τριβή, κίνηση αρθρικών επιφανειών και η παράλληλη απορρόφηση των κραδασμών. Αν και η ηλικία είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου (η γήρανση του πληθυσμού άλλωστε θεωρείται υπεύθυνη για τη σταθερή άνοδο των αριθμών από το 1990 και μετά), παρ’ όλα αυτά και νεότερης ηλικίας άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν οστεοαρθρίτιδα. Η κληρονομικότητα, οι τραυματισμοί, οι λοιμώξεις και η παχυσαρκία είναι μερικές από τις αιτίες της νόσου.

      Πιο ευάλωτοι πληθυσμοί θεωρούνται οι γυναίκες άνω των 55, όσοι έχουν κληρονομικές ανωμαλίες στο σχήμα των οστών που περιβάλλουν την άρθρωση του γόνατος, όσοι στη δουλειά τους γονατίζουν, κάνουν βαθιά καθίσματα ή σηκώνουν μεγάλα βάρη, αλλά και όσοι ασχολούνται με αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το τένις και το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων. Επίσης, όσοι υποφέρουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, ένα αυτοάνοσο νόσημα με φλεγμονή του αρθρικού υμένα, είναι πολύ πιθανό να εμφανίσουν προβλήματα με τους χόνδρους των γονάτων τους.

      ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ;
      Καθημερινές κινήσεις, όπως το να σηκωθούν από μια καρέκλα, το περπάτημα, το ανέβασμα σκαλιών και το τρέξιμο, είναι ιδιαίτερα επώδυνες για τους ασθενείς. Πέρα από τον πόνο, ο οποίος μειώνεται σε κατάσταση ηρεμίας, υπάρχει πρήξιμο λόγω συσσώρευσης υγρού, αίσθηση καψίματος στην άρθρωση, δυσκαμψία ιδιαίτερα τα πρωινά ή μετά από ξεκούραση, ενώ παρουσιάζονται και οστικής προέλευσης διόγκωσεις της άρθρωσης (οστεόφυτα). Σε προχωρημένο στάδιο της νόσου υπάρχει και παραμόρφωση του άξονα της άρθρωσης ή και σύγκαμψη.

      ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ;
      Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο στο οποίο θα γίνει διάγνωση. Στόχος είναι η μείωση του πόνου και της δυσκαμψίας και ταυτόχρονα η διατήρηση της λειτουργικότητας της άρθρωσης. Έτσι, το πρώτο που συστήνεται είναι απώλεια βάρους: Δεδομένου ότι σε κάθε κίνηση στα γόνατα ασκούνται δυνάμεις τρεις με πέντε φορές το σωματικό βάρος, η δίαιτα μπορεί να φέρει μείωση του πόνου. Το ίδιο μπορεί να κάνει και η άσκηση (ιδανικό θεωρείται το κολύμπι), καθώς επιπλέον αυξάνονται η κίνηση και η ευελιξία και ενισχύονται οι μύες.

      Συνήθως συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη και  φάρμακα που μειώνουν τον πόνο. Οι ενέσεις κορτικοστεροειδών, υαλουρονικού μέσα στο γόνατο είναι ένα πολύ σημαντικό όπλο στη βελτίωση της λειτουργικότητας της άρθρωσης. Σε ασθενείς που δεν μπορούν να κάνουν απλές, καθημερινές δραστηριότητες συστήνεται και φυσικοθεραπεία.

      ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ;
      Σε περιπτώσεις, όμως, που η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει και το γόνατο παραμένει μη λειτουργικό με αποτέλεσμα να επηρεάζεται σημαντικά η ποιότητα ζωής τους ασθενούς, τότε προτείνεται η αντικατάσταση της φθαρμένης με μία τεχνητή άρθρωση. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για τις χώρες-μέλη του, την περίοδο 2000-2013 οι ολικές αρθροπλαστικές επεμβάσεις γόνατος σχεδόν διπλασιάστηκαν, και ειδικά στη Γερμανία αυξήθηκαν κατά 90%. Η αύξηση των ποσοστών εξηγείται από και από το γεγονός ότι πλέον υπάρχουν νέου τύπου εμφυτεύματα με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, κατάλληλα για νεότερους και πιο δραστήριους ασθενείς.

      Στην ολική αρθροπλαστική ο χειρουργός αντικαθιστά τις φθαρμένες επιφάνειες του γόνατος με τεχνητά υλικά, από ειδικά κράματα και πλαστικά. Η πιο σύγχρονη τεχνική θεωρείται η ελάχιστα επεμβατική ολική αρθροπλαστική του γόνατος (MIS), στην οποία η τομή είναι πιο μικρή και δεν γίνεται διατομή του τένοντα του τετρακεφάλου. Επιπλέον υπάρχει η δυνατότητα και για μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική μόνο στο σημείο που υπάρχει καταστροφή του αρθρικού χόνδρου, η οποία μπορεί -πλέον και στην Ελλάδα- να πραγματοποιηθεί με ρομποτική χειρουργική (ΜΑΚΟΤΜ).

      Μετά την ολική ή μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική ο ασθενής είναι άμεσα και απόλυτα λειτουργικός και ανεξάρτητος για τις καθημερινές του δραστηριότητες, ενώ ακολουθείται εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας διάρκειας 3-4 εβδομάδων.

      FAILED SURGERY DEFINITION
      Epidemiological data indicate that the repair procedures of the anterior cruciate ligament disruptions are considered to have the highest success rates in the field of orthopaedic surgery, as they range from 75% to 99%, depending on the lesion and the patient. However, even with modern techniques, there is also a percentage of patients, whose surgery is not considered successful, for a number of reasons.
      Referring to literature, there is no specific definition regarding when a disruption reconstruction surgery has failed, but surgical experience has shown that it is related to knee instability, persistent pain, and stiffness. Broadly speaking, namely, when the joint does not move as freely or as far as normal. Also, it is then when a new disruption in the already operated cruciate ligament, is very likely to occur

      CAUSES OF THE FAILURE

      The most common causes are a new, serious injury, or the graft placement in a poor position, based on older techniques, which are no longer applicable. A study which was presented at the annual meeting of the American Orthopaedic Society for Sports Medicine in 2014, underlines that the risk of a new injury (in the already operated cruciate ligament or the contralateral cruciate ligament) has increased among young and active athletes – according to the scholars, the graft which was used also plays an important role (the patellar tendon appears to have a lower rate of a re-disruption compared to the hamstrings).

      HOW TO TREAT THE RECURRENT DISRUPTION
      In order to deal with the new disruption in the anterior cruciate ligament, the surgeon needs specialized knowledge and should pay attention to details. The surgical approach is personalized, according to the patient’s age, activity level and functional requirements, and should also take various parameters, such as the knee instability and meniscal lesions, into account.

      SURGICAL PROCEDURE
      Often, during the new arthroscopic syndesmoplasty, a reinforced and more stable autograft is selected, while one of the existing surgical options is the reinforcement with an extra autograft, which is placed on the outside of the knee for greater stability (ALL, the known anterolateral ligament of the knee , or also a reinforcement through a modified Lemaire procedure).

      WHAT TO EXPECT AFTER SURGERY
      The autograft is received through the patient themselves and the surgery is performed arthroscopically. Usually, a 24-hour hospitalisation is required, and crutches are used for walking for about 5 weeks after surgery. The return to sporting activities is estimated at around 10-12 months.

      WE TAKE CARE OF OUR PATIENTS
      01.
      TOP OF THE LINE

      Lorem ipsum dolor sit ametcon sectetur adipisicing elit, sed doiusmod tempor incidi labore et dolore.

      02.
      MODERN EQUIPMENT

      Lorem ipsum dolor sit ametcon sectetur adipisicing elit, sed doiusmod tempor incidi labore et dolore.

      03.
      ONLINE APPOINTMENT

      Lorem ipsum dolor sit ametcon sectetur adipisicing elit, sed doiusmod tempor incidi labore et dolore.

      Lorem Ipsum proin gravida nibh vel velit auctor aliquet. Aenean sollicitudin, lorem quis bibendum auctor, nisi elit consequat ipsum, nec sagittis sem nibh id elit. Duis sed odio sit amet nvvvibh vulputate cursus a sit amet mauris. Morbi accumsan ipsum velit. Nam nec tellus a odio tincidunt auctor a ornare odio. Sed non mauris vitae erat consequat. Class aptent taciti sociosqu ad litora torquent per conubia nostra, per inceptos himenaeos. Mauris in erat justo. Nullam ac urna eu felis dapibus elit set condimentum sit amet a augue. Sed non neque elit. Sed ut imperdiet nisi. Proin condimentum fermentum nunc.

      Add testimonial description here. Edit and place your own text.

      John Doe

      Codetic

      Add testimonial description here. Edit and place your own text.

      Jane Doe

      Codetic

      need help?

      Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adi pisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.