Άλλες παθήσεις
- ΩΜΟΣ
- ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΥΠΑΚΡΩΜΙΑΚΗΣ ΠΡΟΣΤΡΙΒΗΣ
- ΣΥΜΦΥΤΙΚΗ ΘΥΛΑΚΙΤΙΔΑ ΩΜΟΥ
- ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΩΜΟΥ
- ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΑΠΟ ΡΗΞΗ ΣΤΡΟΦΙΚΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥ
- ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΤΗΣ ΑΚΡΩΜΙΟΚΛΕΙΔΙΚΗΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ
- ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΩΜΟΥ
- ΑΣΒΕΣΤΟΠΟΙΟΣ ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ ΩΜΟΥ
- ΡΗΞΗ ΣΤΡΟΦΙΚΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥ ΩΜΟΥ
- ΡΗΞΗ ΕΠΙΧΕΙΛΙΟΥ ΧΟΝΔΡΟΥ ΩΜΟΥ (SLAP)
- ΑΣΒΕΣΤΟΠΟΙΟΣ ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ ΩΜΟΥ
- ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ ΣΤΡΟΦΙΚΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥ ΩΜΟΥ
- ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ ΜΑΚΡΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΔΙΚΕΦΑΛΟΥ
- ΡΗΞΗ ΤΕΝΟΝΤΑ ΜΑΚΡΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΔΙΚΕΦΑΛΟΥ
- ΓΟΝΑΤΟ
- ΙΣΧΙΟ
- ΠΟΔΟΚΝΗΜΙΚΗ
- ΠΗΧΕΟΚΑΡΠΙΚΗ
- ΑΚΡΑ ΧΕΙΡΑ
- ΑΚΡΟ ΠΟΔΙ
- ΑΓΚΩΝΑΣ
Επείγοντα περιστατικά
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ;
Τα επιδημιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι η οστεοαρθρίτιδα στις ΗΠΑ είναι η πιο συχνή αιτία αναπηρίας, ενώ παγκοσμίως πρόκειται για την πιο κοινή διαταραχή της σωστής λειτουργίας των αρθρώσεων. Αν και δεν είναι τόσο «διαδεδομένη» όσο εκείνη στο ισχίο ή στο γόνατο, οι μελέτες διαπιστώνουν ότι η οστεοαρθρίτιδα στον ώμο επηρεάζει το 32,8% των ασθενών άνω των 60 ετών, προκαλώντας εξίσου σημαντικές αλλοιώσεις – οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες από τους άνδρες. Οι ορθοπεδικοί, μάλιστα, συγκρίνοντας τα στοιχεία των επεμβάσεων, και εξηγώντας γιατί υπερτερούν εκείνες στο ισχίο και στο γόνατο, υπογραμμίζουν ότι η μεγάλη διαφορά οφείλεται στο ότι οι ασθενείς ανέχονται περισσότερο τα συμπτώματα στον ώμο· συνήθως θα απευθυνθούν στο γιατρό όταν ο πόνος επηρεάζει αισθητά τον ύπνο και την ποιότητα ζωής τους.
Στην ωμική ζώνη αρθρίτιδα εμφανίζει και η ακρωμιοκλειδική άρθρωση (η άρθρωση της κλείδας με το ακρώμιο), αλλά και η γληνοβραχιόνιος άρθρωση (η άρθρωση του βραχίονα με την ωμοπλάτη). Σε ασθενείς άνω των 50 ετών η κυριότερη αιτία είναι η φθορά που προκαλείται με την πάροδο του χρόνου στο χόνδρο – πρόκειται για το λεπτό στρώμα συνδετικού ιστού που κάνει λείες τις επιφάνειες των οστών, ελαττώνοντας τις τριβές κατά τις κινήσεις του ώμου. Η σταδιακή καταστροφή του χόνδρου σημαίνει ότι η ωμογλήνη και η κεφαλή του βραχιονίου έρχονται σε επώδυνη επαφή, και παράλληλα υπάρχει σκλήρυνση των επιφανειών, μικραίνει η μεταξύ τους απόσταση, και δημιουργούνται κύστεις και οστεόφυτα.
Αντίθετα, η ηλικία συνήθως δεν παίζει κανένα ρόλο στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, μια χρόνια νόσο που προσβάλλει ταυτόχρονα πολλές αρθρώσεις. Ο αρθρικός υμένας εμφανίζει φλεγμονή, διογκώνεται και αυτό οδηγεί σε πόνο και δυσκαμψία. Πρόκειται για αυτοάνοση πάθηση: Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά και καταστρέφει τους φυσιολογικούς ιστούς (χόνδρο, συνδέσμους, οστό).
Τρίτη περίπτωση αρθρίτιδας είναι η μετατραυματική. Αναπτύσσεται έπειτα από τραυματισμό, όπως κάταγμα, εξάρθρημα ή ρήξη μυός.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ;
Ο πόνος αρχικά είναι ήπιος και σχετίζεται με τις κινήσεις της άρθρωσης. Συνήθως η εξέλιξή του είναι σταδιακή, σε οξεία φάση φτάνει να αντανακλά σε όλο τον ώμο, και επιδεινώνεται με τις αλλαγές του καιρού. Προοδευτικά οποιαδήποτε κίνηση ενδέχεται να προκαλεί πόνο, ακόμα και τη νύχτα σε κατάσταση ηρεμίας. Επιπλέον βασικά συμπτώματα είναι ο περιορισμός στις παθητικές και ενεργητικές κινήσεις της άρθρωσης, η δυσκαμψία και η φλεγμονή, ενώ πολλοί ασθενείς ακούνε «τρίξιμο».
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ;
Η διάγνωση γίνεται με τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού και με την κλινική εξέταση η οποία μπορεί να δείξει τοπική ατροφία των μυών, βλάβες ή τραύματα σε μύες, τένοντες και συνδέσμους που σχετίζονται με την άρθρωση, και σε περιπτώσεις ρευματοειδούς αρθρίτιδας καλό είναι να δει ο γιατρός ποια άλλη άρθρωση πιθανά να έχει επηρεαστεί. Στόχος της συντηρητικής αγωγής είναι η ανακούφιση από τον πόνο και η διατήρηση (αν όχι η βελτίωση) του εύρους της κίνησης. Έτσι συστήνεται ανάπαυση, ειδικά στις οξείες φάσεις της νόσου, ψυχρά επιθέματα, παυσίπονα, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ενδοαρθρικές εγχύσεις (κορτιζόνη, υαλουρονικό οξύ), και φυσικοθεραπεία.
Εάν τα συντηρητικά μέτρα δεν αποδώσουν, ή σε περιπτώσεις που η αρθρίτιδα είναι σε τελικό στάδιο και εκδηλώνεται με έντονα συμπτώματα, τότε επιλέγεται η λύση της αρθροπλαστικής ώμου. Ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς και αν πρόκειται για τη γληνοβραχιόνιο ή την ακρωμιοκλειδική αρθρίτιδα ο χειρουργός θα συστήσει την κατάλληλη χειρουργική μέθοδο. Σε ασθενείς μικρής ηλικίας είναι δυνατό να γίνει χειρουργικός καθαρισμός (αρθροσκόπηση).
Στη γληνοβραχιόνιο άρθρωση γίνεται αντικατάσταση, είτε ολική είτε του άνω μέρους του βραχιονίου (ημιαρθροπλαστική). Επίσης, σε περιπτώσεις που δεν λειτουργούν σωστά οι μύες του στροφικού πετάλου ή που το μασχαλιαίο νεύρο δεν λειτουργεί επιλέγεται η ανάστροφη αρθροπλαστική του ώμου. Στη δε ακρωμιοκλειδική αρθρίτιδα συνήθως επιλέγεται η αφαίρεση ενός μικρού κομματιού από την άκρη της κλείδας (αρθροπλαστική αποκοπής, γνωστή ως Mumford procedure).
Μετεγχειρητικά ο ασθενής θα φορέσει νάρθηκα για 3-6 εβδομάδες και θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπειών και ενδυνάμωσης. Η πλήρης αποθεραπεία, δηλαδή μέχρι το πλήρες εύρος της κίνησης του ώμου να γίνεται χωρίς πόνο, μπορεί να φτάσει και τους 3-4 μήνες.
Είστε βέβαιοι για την διάγνωση και για την θεραπεία που σας έχει προταθεί; Συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα για να ζητήσετε δεύτερη γνώμη από τον Δρ. Κωνσταντίνο Ιντζόγλου.
Και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας!
Add testimonial description here. Edit and place your own text.
John Doe
Codetic
Add testimonial description here. Edit and place your own text.
Jane Doe
Codetic
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adi pisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
- ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
- ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΓΟΝΑΤΟΣ
- ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΓΟΝΑΤΟΣ
- ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΜΗΝΙΣΚΩΝ
- ΡΗΞΗ ΠΡΟΣΘΙΟΥ ΧΙΑΣΤΟΥ
- ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ/ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΕΞΩ ΠΛΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΟΠΙΣΘΙΑΣ-ΕΞΩ ΓΩΝΙΑΣ
- ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΕΠΙΓΟΝΑΤΙΔΑΣ-ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ MPFL- ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΝΗΜΙΑΙΟΥ ΚΥΡΤΩΜΑΤΟΣ
- ΟΣΤΕΟΤΟΜΙΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΟΝΑΤΟ
- ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗ ΧΟΝΔΡΙΝΩΝ ΒΛΑΒΩΝ
- ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΓΟΝΑΤΟΣ
- ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΡΗΞΗΣ ΟΠΙΣΘΙΟΥ ΧΙΑΣΤΟΥ
- ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΕΠΙΓΟΝΑΤΙΔΑΣ-ΤΡΟΧΙΛΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ
- ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΩΜΟΥ
- ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΠΗΧΕΟΚΑΡΠΙΚΗΣ
- ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΠΟΔΟΚΝΗΜΙΚΗΣ
- ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΙΣΧΙΟΥ
- ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΓΟΝΑΤΟΣ
- ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΗ
- ΑΘΛΗΤΙΑΤΡΙΚΗ
- ΟΡΘΟΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ-ΕΝΕΣΙΜΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ
- ΠΕΛΜΑΤΟΓΡΑΦΗΜΑ
- “ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΓΟΝΑΤΟ”(BioKnee)
- ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ;
Τα επιδημιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι η οστεοαρθρίτιδα στις ΗΠΑ είναι η πιο συχνή αιτία αναπηρίας, ενώ παγκοσμίως πρόκειται για την πιο κοινή διαταραχή της σωστής λειτουργίας των αρθρώσεων. Αν και δεν είναι τόσο «διαδεδομένη» όσο εκείνη στο ισχίο ή στο γόνατο, οι μελέτες διαπιστώνουν ότι η οστεοαρθρίτιδα στον ώμο επηρεάζει το 32,8% των ασθενών άνω των 60 ετών, προκαλώντας εξίσου σημαντικές αλλοιώσεις – οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες από τους άνδρες. Οι ορθοπεδικοί, μάλιστα, συγκρίνοντας τα στοιχεία των επεμβάσεων, και εξηγώντας γιατί υπερτερούν εκείνες στο ισχίο και στο γόνατο, υπογραμμίζουν ότι η μεγάλη διαφορά οφείλεται στο ότι οι ασθενείς ανέχονται περισσότερο τα συμπτώματα στον ώμο· συνήθως θα απευθυνθούν στο γιατρό όταν ο πόνος επηρεάζει αισθητά τον ύπνο και την ποιότητα ζωής τους.
Στην ωμική ζώνη αρθρίτιδα εμφανίζει και η ακρωμιοκλειδική άρθρωση (η άρθρωση της κλείδας με το ακρώμιο), αλλά και η γληνοβραχιόνιος άρθρωση (η άρθρωση του βραχίονα με την ωμοπλάτη). Σε ασθενείς άνω των 50 ετών η κυριότερη αιτία είναι η φθορά που προκαλείται με την πάροδο του χρόνου στο χόνδρο – πρόκειται για το λεπτό στρώμα συνδετικού ιστού που κάνει λείες τις επιφάνειες των οστών, ελαττώνοντας τις τριβές κατά τις κινήσεις του ώμου. Η σταδιακή καταστροφή του χόνδρου σημαίνει ότι η ωμογλήνη και η κεφαλή του βραχιονίου έρχονται σε επώδυνη επαφή, και παράλληλα υπάρχει σκλήρυνση των επιφανειών, μικραίνει η μεταξύ τους απόσταση, και δημιουργούνται κύστεις και οστεόφυτα.
Αντίθετα, η ηλικία συνήθως δεν παίζει κανένα ρόλο στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, μια χρόνια νόσο που προσβάλλει ταυτόχρονα πολλές αρθρώσεις. Ο αρθρικός υμένας εμφανίζει φλεγμονή, διογκώνεται και αυτό οδηγεί σε πόνο και δυσκαμψία. Πρόκειται για αυτοάνοση πάθηση: Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά και καταστρέφει τους φυσιολογικούς ιστούς (χόνδρο, συνδέσμους, οστό).
Τρίτη περίπτωση αρθρίτιδας είναι η μετατραυματική. Αναπτύσσεται έπειτα από τραυματισμό, όπως κάταγμα, εξάρθρημα ή ρήξη μυός.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ;
Ο πόνος αρχικά είναι ήπιος και σχετίζεται με τις κινήσεις της άρθρωσης. Συνήθως η εξέλιξή του είναι σταδιακή, σε οξεία φάση φτάνει να αντανακλά σε όλο τον ώμο, και επιδεινώνεται με τις αλλαγές του καιρού. Προοδευτικά οποιαδήποτε κίνηση ενδέχεται να προκαλεί πόνο, ακόμα και τη νύχτα σε κατάσταση ηρεμίας. Επιπλέον βασικά συμπτώματα είναι ο περιορισμός στις παθητικές και ενεργητικές κινήσεις της άρθρωσης, η δυσκαμψία και η φλεγμονή, ενώ πολλοί ασθενείς ακούνε «τρίξιμο».
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ;
Η διάγνωση γίνεται με τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού και με την κλινική εξέταση η οποία μπορεί να δείξει τοπική ατροφία των μυών, βλάβες ή τραύματα σε μύες, τένοντες και συνδέσμους που σχετίζονται με την άρθρωση, και σε περιπτώσεις ρευματοειδούς αρθρίτιδας καλό είναι να δει ο γιατρός ποια άλλη άρθρωση πιθανά να έχει επηρεαστεί. Στόχος της συντηρητικής αγωγής είναι η ανακούφιση από τον πόνο και η διατήρηση (αν όχι η βελτίωση) του εύρους της κίνησης. Έτσι συστήνεται ανάπαυση, ειδικά στις οξείες φάσεις της νόσου, ψυχρά επιθέματα, παυσίπονα, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ενδοαρθρικές εγχύσεις (κορτιζόνη, υαλουρονικό οξύ), και φυσικοθεραπεία.
Εάν τα συντηρητικά μέτρα δεν αποδώσουν, ή σε περιπτώσεις που η αρθρίτιδα είναι σε τελικό στάδιο και εκδηλώνεται με έντονα συμπτώματα, τότε επιλέγεται η λύση της αρθροπλαστικής ώμου. Ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς και αν πρόκειται για τη γληνοβραχιόνιο ή την ακρωμιοκλειδική αρθρίτιδα ο χειρουργός θα συστήσει την κατάλληλη χειρουργική μέθοδο. Σε ασθενείς μικρής ηλικίας είναι δυνατό να γίνει χειρουργικός καθαρισμός (αρθροσκόπηση).
Στη γληνοβραχιόνιο άρθρωση γίνεται αντικατάσταση, είτε ολική είτε του άνω μέρους του βραχιονίου (ημιαρθροπλαστική). Επίσης, σε περιπτώσεις που δεν λειτουργούν σωστά οι μύες του στροφικού πετάλου ή που το μασχαλιαίο νεύρο δεν λειτουργεί επιλέγεται η ανάστροφη αρθροπλαστική του ώμου. Στη δε ακρωμιοκλειδική αρθρίτιδα συνήθως επιλέγεται η αφαίρεση ενός μικρού κομματιού από την άκρη της κλείδας (αρθροπλαστική αποκοπής, γνωστή ως Mumford procedure).
Μετεγχειρητικά ο ασθενής θα φορέσει νάρθηκα για 3-6 εβδομάδες και θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπειών και ενδυνάμωσης. Η πλήρης αποθεραπεία, δηλαδή μέχρι το πλήρες εύρος της κίνησης του ώμου να γίνεται χωρίς πόνο, μπορεί να φτάσει και τους 3-4 μήνες.
FAILED SURGERY DEFINITION
Epidemiological data indicate that the repair procedures of the anterior cruciate ligament disruptions are considered to have the highest success rates in the field of orthopaedic surgery, as they range from 75% to 99%, depending on the lesion and the patient. However, even with modern techniques, there is also a percentage of patients, whose surgery is not considered successful, for a number of reasons.
Referring to literature, there is no specific definition regarding when a disruption reconstruction surgery has failed, but surgical experience has shown that it is related to knee instability, persistent pain, and stiffness. Broadly speaking, namely, when the joint does not move as freely or as far as normal. Also, it is then when a new disruption in the already operated cruciate ligament, is very likely to occur
CAUSES OF THE FAILURE
The most common causes are a new, serious injury, or the graft placement in a poor position, based on older techniques, which are no longer applicable. A study which was presented at the annual meeting of the American Orthopaedic Society for Sports Medicine in 2014, underlines that the risk of a new injury (in the already operated cruciate ligament or the contralateral cruciate ligament) has increased among young and active athletes – according to the scholars, the graft which was used also plays an important role (the patellar tendon appears to have a lower rate of a re-disruption compared to the hamstrings).
HOW TO TREAT THE RECURRENT DISRUPTION
In order to deal with the new disruption in the anterior cruciate ligament, the surgeon needs specialized knowledge and should pay attention to details. The surgical approach is personalized, according to the patient’s age, activity level and functional requirements, and should also take various parameters, such as the knee instability and meniscal lesions, into account.
SURGICAL PROCEDURE
Often, during the new arthroscopic syndesmoplasty, a reinforced and more stable autograft is selected, while one of the existing surgical options is the reinforcement with an extra autograft, which is placed on the outside of the knee for greater stability (ALL, the known anterolateral ligament of the knee , or also a reinforcement through a modified Lemaire procedure).
WHAT TO EXPECT AFTER SURGERY
The autograft is received through the patient themselves and the surgery is performed arthroscopically. Usually, a 24-hour hospitalisation is required, and crutches are used for walking for about 5 weeks after surgery. The return to sporting activities is estimated at around 10-12 months.
Lorem ipsum dolor sit ametcon sectetur adipisicing elit, sed doiusmod tempor incidi labore et dolore.
Lorem ipsum dolor sit ametcon sectetur adipisicing elit, sed doiusmod tempor incidi labore et dolore.
Lorem ipsum dolor sit ametcon sectetur adipisicing elit, sed doiusmod tempor incidi labore et dolore.
Lorem Ipsum proin gravida nibh vel velit auctor aliquet. Aenean sollicitudin, lorem quis bibendum auctor, nisi elit consequat ipsum, nec sagittis sem nibh id elit. Duis sed odio sit amet nvvvibh vulputate cursus a sit amet mauris. Morbi accumsan ipsum velit. Nam nec tellus a odio tincidunt auctor a ornare odio. Sed non mauris vitae erat consequat. Class aptent taciti sociosqu ad litora torquent per conubia nostra, per inceptos himenaeos. Mauris in erat justo. Nullam ac urna eu felis dapibus elit set condimentum sit amet a augue. Sed non neque elit. Sed ut imperdiet nisi. Proin condimentum fermentum nunc.
Add testimonial description here. Edit and place your own text.
John Doe
Codetic
Add testimonial description here. Edit and place your own text.
Jane Doe
Codetic
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adi pisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.